De schoonmoeder van mevrouw de Bruin heeft al een aantal jaren een nieuwe vriend. Mevrouw de Bruin vindt het een aardig man en is ook blij dat haar schoonmoeder weer iemand heeft gevonden waar zij leuke dingen mee doet. Fantastisch zou je denken, maar zo voelt het voor mevrouw de Bruin niet helemaal. Het punt is namelijk dat de vriend van haar schoonmoeder er ongeveer een jaar geleden mee begonnen is om haar te negeren.

Eerst begroetten ze elkaar nog gewoon met 3 zoenen. Even later alleen nog met een hand en tegenwoordig zeggen ze elkaar alleen nog maar gedag vanuit een ruime afstand tot elkaar. Het meest lastige vindt mevrouw de Bruin nog wel dat hij haar niet aankijkt in een gesprek. In een gesprek keert hij altijd zijn zij naar haar toe en geeft antwoord op haar vraag door niet haar, maar haar man aan te kijken.

Haar schoonmoeder heeft al een aantal keer met haar vriend over de situatie proberen te praten, wat altijd weer uit lijkt te draaien op ruzie. Haar vriend is van mening dat het geen zin heeft om met vrouwen te praten, omdat hij toch nooit van ze wint. 

Omdat mevrouw de Bruin al langer door mij gecoacht wordt snapt zij dat het gedrag van de vriend van haar schoonmoeder niets met haar te maken heeft. Ergens zal mevrouw de Bruin hem onbewust herinneren aan de energie, de houding of het gedrag van iemand anders. Een persoon of een situatie waar hij niet graag opnieuw mee geconfronteerd wordt, omdat het hem pijn gedaan heeft. Bij het horen of zien van mevrouw de Bruin, gaat zijn lichaam in de overleefstand, waarbij, de situatie of iemand negeren, bij hem zijn primaire gedrag lijkt te zijn.

Het gedrag dat we laten zien wanneer ons lichaam ons probeert te beschermen voor pijn, kan bij iedereen op een ander manier tot uiting komen. Bijvoorbeeld door te gaan negeren, in een slachtoffer rol te duiken, uitzinnig boos te worden, enzovoorts.

Prachtig om te zien hoe mevrouw de Bruin al in staat is om de pijn te zien, die achter zijn gedrag schuilgaat. Zij neemt hem zijn gedrag ook niet kwalijk. Dit wil echter nog niet zeggen dat het haar niets doet. Zijn gedrag triggert namelijk ook iets in haar. Het is interessant om hier samen eens verder naar te kijken.

In de sessie van vandaag vertelt mevrouw de Bruin trots dat ze hem een e-mail heeft gestuurd. Ze heeft zich helemaal ingeleefd in zijn situatie. Ze is helemaal in de liefde gaan zitten met het formuleren van haar antwoord. Ze heeft hem verteld dat zij hem graag mag en heeft gemerkt dat ze ergens in de tijd zijn gestopt om elkaar te begroeten. Ze vraagt zich af of dit destijds helemaal de bedoeling was en geeft te kennen dit graag bij hem te willen toetsen. Wanneer hij echter besluit om haar e-mail niet te beantwoorden heeft ze hem aangegeven dit ook van hem te kunnen respecteren.  

Een aantal dagen later hoorde mevrouw de Bruin van haar schoonmoeder dat hij het een lief berichtje had gevonden. Hij was er hierna echter wel heel erg van in de war geraakt. Het heeft hem het gevoel gegeven dat hij iets verkeerd heeft gedaan. Hij had namelijk het idee dat het de laatste tijd juist wel goed ging. Haar schoonmoeder vertelde haar dit met tranen in haar ogen. Het heeft haar schoonmoeder het gevoel gegeven tussen twee vuren te zitten en er niets aan te kunnen doen. Weer een heel ander thema wat er bij haar schoonmoeder speelt en waar ik in dit praktijkvoorbeeld niet verder op in zal gaan.

Naar aanleiding van de e-mail heeft de schoonmoeder van mevrouw de Bruin heeft voor haar schoondochter opgenomen. Zij heeft namelijk zelf ook wel opgemerkt, dat haar vriend mevrouw de Bruin negeert. Het probleem is echter dat haar vriend het negeren helemaal niet van zichzelf herkent en het daarom ook ontkent. Hoewel de schoonmoeder van mevrouw de Bruin hier helemaal niets van begrijpt, kan het echt zo zijn dat haar vriend dit gedrag helemaal niet van zichzelf herkent. 

Het negeren van mevrouw de Bruin zit dus letterlijk in zijn ‘blinde vlek’. Het geldt voor de meeste mensen dat zij zich niet bewust zijn van het gedrag, dat zij laten zien wanneer zij in de overleefstand schieten. Doordat hij zichzelf niet herkent in zijn eigen gedrag kan hij niets met de e-mail. 

Een dergelijke uitwerking van haar e-mail had mevrouw de Bruin totaal niet verwacht en zeker niet zo bedoeld. Ze vraagt mij om advies. Ze heeft geen idee wat ze nu het beste zou kunnen doen.

In het verhaal van mevrouw de Bruin vallen mij een aantal dingen op.

Extern gericht. Mevrouw de Bruin is nog heel erg gericht is op het gedrag van haar schoonmoeder en de vriend van haar schoonmoeder. Zij lijkt zich nog niet geheel bewust van het feit dat het eigenlijk helemaal niet belangrijk is wat zij doen. Het is veel belangrijk om bij zichzelf naar binnen te kijken en te gaan voelen wat dit allemaal met haarzelf doet. Welke pijn er bij haarzelf wordt aangeraakt. Haar buitenwereld (in dit geval de vriend van haar schoonmoeder) spiegelt haar feilloos haar eigen pijn.

Wanneer mevrouw de Bruin zich op mijn verzoek inbeeldt wat het met haar doet wanneer zij niet wordt begroet en niet wordt aangekeken, dan overspoelen haar de gevoelens van machteloosheid en afwijzing. Machteloosheid, omdat ze niet begrijpt waarom ze wordt genegeerd en Afwijzing omdat het haar het gevoel geeft niet te voldoen en daarom buitengesloten te worden. Mevrouw de Bruin geeft aan dat zij zich heel vaak in haar leven machteloos en afgewezen heeft gevoeld. Mooi om te zien dus hoe deze emoties wederom aan mevrouw de Bruin worden gespiegeld. 

Mevrouw de Bruin heeft in haar bericht al rekening gehouden met de kans dat de vriend van haar schoonmoeder helemaal niet gaat reageren. Uit angst voor deze afwijzing, meldt zij hem zelf alvast, dat zij het zal respecteren wanneer hij haar geen antwoord terugstuurt. Op deze manier is zij zelf volledig ‘in control’ en doet het geen pijn meer als hij inderdaad besluit om niets terug te sturen. 

Wanneer we iets uit liefde doen dan zit hier nooit angst achter. Het is ons ego wat bang is voor de afwijzing. Ons ego wat zich ongemakkelijk voelt, een schuldige aan wil wijzen en overal een antwoord op moet hebben. Oftewel controle over alles wil behouden om ons maar niet te hoeven verbinden met onze pijn. 

Heel moedig en eerlijk van mevrouw de Bruin dat zij op deze manier samen met mij naar de situatie durven kijken. Haar eigen pijn aan te raken. Mevrouw de Bruin realiseert zich nu ook dat het berichtje wat zij gestuurd heeft, eigenlijk bedoeld was om de controle over de situatie terug te krijgen. Zij wilde graag duidelijkheid over de wijze waarop zij de vriend van haar schoonmoeder voortaan moest begroeten. Onbewust wilde zij hiermee haar eigen ongemak uit de wereld helpen. Hele mooi inzichten die mevrouw de Bruin opdoet en waar we iets mee kunnen.

Wanneer we de schuld of de actie bij iemand anders neerleggen om iets aan de situatie te doen, hoeven we niet bij onszelf naar binnen te kijken. We gaan hiermee onze eigen pijn uit de weg. Door ons niet te verbinden met onze emoties blijven ze iedere keer weer op een andere manier in ons leven terugkomen. Onze buitenwereld blijft ons continu spiegelen waar onze eigen pijn nog zit. 

In de huidige maatschappij proberen wij er alles aan te doen om ons niet met onze emoties te hoeven verbinden. Het is wel de enige stap, die ervoor zorgt dat we onze pijn kunnen opruimen. Vroeg of laat komt iedereen hiervoor te staan. Tenminste wanneer je niet iedere keer met dezelfde ‘emotionele triggers’ en patronen in je leven geconfronteerd wilt worden.

Wanneer je je in stilte kunt verbinden met een ongemakkelijk gevoel en hierbij kunt blijven, dan lost het gevoel vanzelf op. De eerste stap hierin is om het gevoel te kunnen accepteren, zoals het zich aandient. Er niet meer tegen te vechten, maar het laten komen zoals het is. Het helpt om gedurende de dag regelmatig de stilte op te zoeken om bij jezelf naar binnen te kunnen kijken en te voelen wat er is. Ga maar eens voelen hoe het voelt om je machteloos en afgewezen te voelen en sta het maar toe. Het helpt om een hand te leggen op de plek, waar het gevoel het sterkste in je lichaam naar voren komt.

Accepteer alles wat er is. Ga niet meer mee in allerlei ego gedachten die zich aan kunnen dien. Bedank ze vriendelijk en ga weer terug naar het gevoel in je lichaam. Adem het gevoel rustig door net zolang totdat het afzakt en verdwijnt en plaats maakt voor ruimte, warmte, stroming van energie of anderzijds. Wanneer je niet direct iets in je lichaam voelt is dit helemaal ok. Accepteer ook dat dit er is. Oefening baart echter kunst. Het is heel belangrijk om veel stil te zijn om ongemakken te kunnen voelen, je ermee te kunnen verbinden totdat ze vanzelf oplossen.

Mevrouw de Bruin gaat enthousiast met haar huiswerksuggestie onder de arm naar huis. Ze weet nu dat ze het niet bij de vriend van haar schoonmoeder moet zoeken. Ze begrijpt dat wanneer ze haar ‘oude pijn’ oplost het niet meer uitmaakt wat de vriend van haar schoonmoeder doet of zegt. Ze zal hier dan niet langer door getriggerd worden. Ze zal in staat zijn om helemaal in de liefde te blijven, waarbij hij alle ruimte zal voelen om te zijn wie hij is. Dit laatste is het enige wat hem zal helpen om zijn overlevingsstrategie richting mevrouw de Bruin los te laten. Maar zover zijn we nog niet…en is ook niet mevrouw de Bruin haar verantwoordelijkheid.

Wil jij ook afrekenen met de emotionele triggers die je dagelijks ervaart. Emoties, die je uit balans brengen en een ongemakkelijk gevoel geven.
Neem dan contact op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek om te bespreken wat ik voor jou kan betekenen.